“Tenenkrommend!”, het lijkt door de ruimte te galmen en echoot nog een tijd na in mijn oren. “Prachtig hoe je een sfeer weet neer te zetten”, blijk ik helemaal gemist te hebben. 

VERSTIJFD EN VERSCHRIKT

Met zijn vieren hebben we een scene gespeeld op de derde lesavond spelen op het podium. Direct na afloop van ons spelen heb ik oogcontact met een medespeler en ik steek spontaan mijn duim in de lucht. Wat gingen we heerlijk en wat deed je het geweldig!, zeg ik met de duim. Haar duim gaat op hetzelfde moment mijn richting uit en we nemen het applaus van onze medecursisten met een lach in ontvangst. En dan schiet het woord “tenenkrommend” over de hoofden van de anderen recht mijn hart in. Ik schrik. Verstijf. Begrijp het niet. En als in een flits laat ik het blije gevoel vallen en hoor een stem uit het verleden zeggen dat het niet goed genoeg is. 

PERSOONLIJK NEMEN OF NIET

Het duurt even voor ik me bewust ben van deze link die mijn onbewuste in een split second heeft gelegd. Dat tenenkrommend interessant en leuk kan zijn probeer ik ook te horen. En dat iemand het anders kan ervaren dan ik en ik het dus niet persoonlijk hoef te nemen weet ik ook. Ik mag het persoonlijk nemen, maar het hoeft niet. 

EVEN TIJD NODIG

Ik weet het, ik snap het en toch heeft het iets met me gedaan. Ik heb tijd nodig om mezelf weer te laten zien op het podium. Gebeurtenissen uit het verleden kunnen grote invloed hebben op je volwassen leven. Zoals ik de goed bedoelde kritiek uit mijn verleden die me niet echt had geholpen, nog in mijn achterzak had, zo kan jij ook kritiek uit je verleden met je meedragen.

DELEN HELPT

Technisch gezien begrijp ik wat er aan de hand is en weet ik dat ik me niet hoef terug te trekken, maar de schrikreactie is instinctief en niet doordacht. Ik moet iets doen om als het ware weer uit mijn schulp te komen. Wat kan helpen, is erover delen. En dat hoeft niet met degene te zijn die je heeft geraakt. Vaak is de gebeurtenis in je beleving groter geworden dan wat diegene zei of deed en je reactie heeft vaak meer met het verleden dan met het heden te maken. Deel met een vriend, vriendin of iemand anders bij wie je je goed voelt.

REALITY CHECK KAN OOK

Wat ook kan helpen is op een later moment vragen wat diegene bedoelde met wat hij/zij zei dat je raakte. Niet direct, want dan kun je snel weer in de heftige emotie schieten. We kijken namelijk allemaal met een eigen venster en interpreteren gebeurtenissen verschillend. Grote kans dat je interpretatie anders is dan wat diegene bedoelde te zeggen. Je eigen interpretatie kan met je op de loop gaan en je meenemen in een negatieve spiraal. Een reality check kan deze negatieve spiraal als het ware tot een halt brengen en zelfs in de andere richting laten draaien. Met als resultaat dat een opmerking van een ander niet meer/minder raakt aan vergelijkbare gebeurtenissen in je verleden. Je krijgt daardoor meer veerkracht.

BEVRIJDING EN COMPLIMENT

Mij bracht het bevrijding mijn geraaktheid en twijfels die daardoor om de hoek kwamen kijken over al dan niet doorgaan, te delen. Het bracht me bevrijding en een onverwacht compliment. En dat compliment bleek best lastig te incasseren, omdat mijn innerlijke criticus nog actief was.

IK BEN NET ALS JIJ

Dit soort ervaringen vind ik waardevol, omdat het me met beide voeten op de grond houdt in mijn werk. Ik weet waar je het over hebt als je bij me komt. Ik ervaar het ook en weet waar we kunnen zoeken om het vrij te zetten.

TERE KINDERZIEL

De goed bedoelde snijding in mijn kinderziel blijkt me tot ver in mijn volwassen leven te beïnvloeden. Het loopt zo ver het leven in, omdat een kind op jeugdige leeftijd gevoelig is voor goed-/afkeuring en alles doet om liefde en aandacht van zijn ouders te krijgen.  De kritiek die je dan krijgt is van levensbelang en verinnerlijk je als het ware. Zo kan het het goed moeten doen om niet afgewezen te worden, een soort mantra zijn die in mijn geval werd geactiveerd. Waardoor de onschuldige opmerking van een medecursist me diep raakte.

VERLEDEN DAAR LATEN

Gelukkig wist ik de linken te leggen en kon daardoor redelijk snel zien waardoor ik zo geraakt werd. Het delen hielp me om de innerlijke criticus in twijfel te trekken. Waardoor ik de stem uit het verleden die perfectie van me leek te vragen, daar kon laten. En zeg nou zelf, imperfectie is toch eigenlijk wat iemand leuk en interessant maakt, of niet?

INNERLIJKE CRITICUS VRIJ LATEN

Spannend om de innerlijke criticus steeds minder grip te laten hebben is het zeker. Ook voor mij, maar ik ben er zelf bij om mijn hand vast te houden. En als ik het vraag zal er vast en zeker een medespeler zijn die mijn hand ook af en toe even vast wil houden!

IT’S A NEW DAY

En terwijl ik dit schrijf hoor ik Anouk zingen “it’s a new day”. Toeval? Misschien. Maar mooi vind ik het wel en ontroerd schrijf ik verder en deel dit schrijven met jou. Omdat het je misschien helpt jouw stemmen uit het verleden losser te laten.

Met liefde en focus,

Als je naar aanleiding van deze tekst wilt delen of in gesprek wilt, stuur me even een bericht via de mail of telefoon en dan neem ik contact met je op.

---

Maandelijks een avond Lichter Leven

“Ik vond het heel bijzonder wat er ontstond. De kwetsbaarheid en herkenning, heel mooi..”

Iets voor jou?

Kijk ook eens bij de programma’s die From Hiding To Shining biedt.

Een van de programma’s is Follow Your Flow

Dit programma is echt voor jou als je:

• meer plezier en flow in je leven verlangt
• meer zelfvertrouwen verlangt
• je kwaliteiten wilt gebruiken in je werk, relatie en leven
• je mening wilt durven geven, ook als het spannend voelt
•  klik hier als je meer over het programma wilt weten of stuur me een bericht om het er even over te hebben!